Tiamaniere ni iris de loko al loko; fine vojaДќis al la Д‰efurbo de la nordaj maroj, Дќuste unu kaj duonon jarojn de kiam ni lasis Д€ingon.

Fine mi enЕќipiДќis por mia hejmlando, kiun mi lasis antaЕ­ dek jaroj, naЕ­ monatoj kaj tri tagoj.

Kaj nun mi finos tiun-ĉi historion pri mia vivo. Havante la aĝon de tri dudekojn da jaroj, mi sentas, ke alvenas la tago, pri kiu mi preĝas, mi eniros en la maron de paco kaj amo, kiu ne havas ondojn aŭ bordojn escepte tiujn de feliĉeco senfina.

LA FINO